شرح حدیث اخلاقی از امام خامنه ای با موضوع : اشک ارزشمند
فرمت flv / حجم : 18 مگابایت
امام خامنه ای :
چهارمین فقره از وصیتی که نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) به امیرالمومنین فرمودند این است: « کثرة بکاء من خشیة الله تعالی »
از خشیت الهی گریستن ، کثرت بکاء ، زیاد گریستن از خشیت الهی ، خب گریستن یک حالتی است در انسان که معلول یک فعل انفعالات درونی است . گریه کردن به زور یا امکان ندارد . اگر فرض کنیم که ناشی از فعل و انفعالات درونی نیست این جور گریه کردن فایده ای ندارد . اون گریه ای که ناشی باشد از تصور یک حقیقتی که مهم ترین این حقایق این است که انسان خود را در مقابل خدای متعال احساس کند و از عظمت الهی ، از کبریای الهی در او حالتی از خضوع و خشوع و تزلل به وجود بیاید که موجب می شود که اشک انسان جاری بشه . اون حالت دگرگونی قلبی در انسان که موجب می شود اشک جاری بشه این رو باید انسان به وجود بیاورد . راهش هم همین توجه به خدای متعال است . در نماز و در دعا اگر چنان چه انسان احساس کند که در مقابل خدای متعال قرار گرفته است . این احساس حضور در محضر الهی ، خود او انسان را متغیر می کنه ، اشک رو جاری میکنه . حضور قلب در نماز خاصیتش این است .
حضور قلب هم البته فقط این نیست که انسان کلمات نماز معنا کنه در ذهن خودش بلکه احساس حضور در مقابل پروردگاز بکنه و احساس اینکه دارد با خدای متعال حرف می زند . این احساس است که در انسان اون حالت خشوع رو به وجود می آورد و این حالت خشوع منتهی می شود به بکاء غالبا ، غالبا این جور است . بزرگان این جور توصیه می کردن که اونچه مهم است این است که توجه کنید که تعمد در خروج از حضور در نماز حاصل نشه . یعنی عمدا ذهنتون را به جایی نبرید . گاهی خب انسان در حال نماز بطور طبیعی از حالت توجه بیرون می آید که خیلی اوقات اختیاری نیست . البته اگر انسان بتواند از تفرق ذهن خودش در اوقات شبانه روز مانع بشود و متوجّه و متذکر الهی باشه این حالت ، حالت ذکر در نماز بیشتر برای انسان فراهم خواهد شد .
طبعا در حال نماز عطف توجه از نماز و از توجه الی الله برای ما حاصل میشه خب به مجرد اینکه توجه کردیم که ذهن ما منصرف شده ذهنمون رو برگردونیم به سمت حضور این مطلوب است که بزرگان این جوری توصیه می کردن به ما ها امثال ما ها . به هر حال اگر چنان چه این حالت توجه به وجود بیاید آن وقت دنباله اش این بکاء هم هست . این حالت بکاء قهری است که ناشی از آن خشیت هست بطور طبیعی عارض میشود .
