۷. به هیچ کس ظلم نکنید
سال ۱۳۸۹ که فتنه اوج گرفته بود، آنان که در میدان غبارگرفته‌ی جنگ نرم، شمشیر بصیرت در دست داشتند، جوانانی بودند که رهبر انقلاب اسلامی به آنها «افسران جوان» خطاب می‌کرد. رزمنده‌ی جوانی که سرش را به خدا عاریه داده و به میدان رزم آمده بود، دستور مهمی از فرمانده کل قوا گرفت؛ «مراقب باشید به کسی ظلم نشود» :
«جوان‌هاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام ، که حرف می‌زنند ، می‌نویسند ، اقدام می‌کنند؛ کاملاً رعایت کنید. این‌جور نباشد که مخالفت با یک کسى ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ى حق تعدّى کنیم ، تجاوز کنیم ، ظلم کنیم؛ نه . ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد.»1
۸. پرچم گفتمان عدالت‌خواهی را بالا نگهدارید
« یک لحظه از درخواست و مطالبه‌ى عدالت کوتاهى نکنید. این شأن شماست . جوان و دانشجو و مؤمن شأنش همین است که عدالت را بخواهد . پشتوانه‌ى این فکر هم با همه‌ى وجود ، خودم هستم و امروز بحمداللَّه نظام هست . البته تخلفاتى هم ممکن است انجام بگیرد؛ شما زرنگى‌تان این باشد: گفتمان عدالت‌خواهى را فریاد کنید ، اما انتقاد شخصى و مصداق سازى نکنید . وقتى شما روى یک مصداق تکیه مى‌کنید، اولًا احتمال دارد اشتباه کرده باشید؛ من مى‌بینم دیگر . من مواردى را مشاهده مى‌کنم - نه در دانشگاه ، در گروه‌هاى اجتماعى گوناگون - که روى یک مصداق خاصى تکیه مى‌کنند؛ یا به‌عنوان فساد ، یا به‌عنوان کج روى سیاسى ، یا به عنوان خط و خطوط غلط . بنده مثلًا اتفاقاً از جریان اطلاع دارم و مى‌بینم این‌جورى نیست و آن کسى که این حرف را زده ، از قضیه اطلاع نداشته است . بنابراین وقتى شما روى شخص و مصداق تکیه مى‌کنید ، هم احتمال اشتباه هست ، هم وسیله‌اى به دست مى‌دهید براى اینکه آن زرنگ قانون‌دانِ قانون‌شکن - که من گفته‌ام قانون دان‌هاى قانون‌شکن خطرناکند - بتواند علیه شما استفاده کند .
شما از دادستان چه گله‌اى مى‌توانید بکنید؟ اگر یک نفرى به عنوان مفترى یک شخصى را معرفى کند و بگوید آقا او این افتراء را به من زده ، خوب شأن آن قاضى این نیست که برود دنبال ماهیت قضیه . اگر این افتراء گفته شده باشد ، زده شده باشد ، ماده‌ى قانونى آن قاضى را ملزم به انجام یک کارى مى‌کند؛ لذا نمى‌توانیم از او گله کنیم. شما زرنگى کنید، شما اسم نیاورید ، شما روى مصداق تکیه نکنید . شما پرچم را بلند کنید. وقتى پرچم را بلند کردید ، آن کسى که مجرى است ، آن کسى که در محیط اجراء مى‌خواهد کار انجام دهد، همه حساب کار خودشان را مى‌کنند. آن کسى هم که فریاد مربوط به محتواى این پرچم را بلند کرده، احساس دلگرمى مى‌کند و کار پیش خواهد رفت. بنابراین به نظر من مشکلى در کار شما نیست . شما جوان‌هاى مؤمنى هستید که انتظار هم از شما همین است. هر شعار خوبى که داده مى‌شود، بعد از اتکال به خداى بزرگ که همه‌ى دل‌ها و زبان‌ها و اراده‌ها دست اوست، تکیه به شما جوان‌هاست ، امید به شما جوان‌هاست . این را بدانید.»2
پی نوشت :
1. بیانات رهبر انقلاب در دیدار طلاب، فضلا و اساتید حوزه‌ی علمیه‌ی قم، ۱۳۸۹/۷/۲۹
2. بیانات رهبر انقلاب در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران در حرم امام خمینى رضوان‌الله‌علیه، ۱۳۸۹/۳/۱۴
مطالب مرتبط :
اگر جوان ایرانی بخواهد مأموریت خود را دریابد، باید ببیند در محور مختصاتی با دو محور عمودی و افقی «ایمان» و «انقلاب اسلامی»، در کجا ایستاده است؟ آنچه روشن است، اینکه «وظیفه‌شناسی» و «عمل مبتنی بر آن» بیش از آنکه مسأله‌ای انتزاعی و نوعی باشد، یک واقعیت عینی و مصداقی است. یعنی مأموریت و وظایف هر کسی و هر جوانی با جوان دیگر به فراخور زندگی و حیات آنها تفاوت دارد. اما این نکته که امام خامنه ای همزمان با وضعیت و شرایط امروز از جوانان کشورش توقع افزون‌تری دارد، به هیچ استدلال و دلیلی نیاز ندارد. کافی است میزان مخاطب قرار دادن، دفاع کردن، حمایت کردن و مطالبات ایشان از جوانان را از 
