در دنیـــا بـه چیــز کوچکـی خوشحال مـی شــوم که ارزشـی ندارد و از چیــــزهایــی رنـج مـی بــرم که بـی اســاس اند ایـن خوشـــحالی ها و ناراحتــــی ها دلیل کـم ظرفیتـــی من استـــ هنوز گـــــرفتار زندان غـم و اندوهـــم هنوز اســــیر خوشـی و لـذتـــم...