جاودانگی شهید
شهید مطهری :
یک کسی عالم است ، و از راه علم به جامعه خدمت میکند و در حقیقت از کانال علم از فردیت خود خارج میشود و به جامعه میپیوندد ، شخصیت فردیش از مجرای علم با شخصیت اجتماع متحد میگردد و آنچنان که قطره با دریا متحد میگردد . عالم در حقیقت ، جزئی از شخصیت خود را ، یعنی فکر و اندیشه خود را با این پیوستن به اجتماع جاوید میکند . یک نفر دیگر مخترع است ، از طریق اختراعش به جامعه میپیوندد ، خدمتش به اجتماع اینست که فن خودش ، صنعت خودش ، و خودش را از راه صنعتش ، در اجتماع خودش جاوید میکند . یکی هنرمند است ، مثلا شاعر است ، خودش را از طریق فن و هنرش جاوید میکند.
یک نفر معلم اخلاق است ، اندرزگوست ، خودش را از راه اندرزهای حکمت آمیزش که سینه به سینه منتقل میشود ، در جامعه جاوید میکند . یکی هم شهید است ، از راه خون خودش ، خودش را در اجتماع جاوید میکند ، یعنی خون جاوید در اجتماع بوجود میآورد .
به عبارت دیگر : یکی به فکر خود ارزش و ابدیت و جاودانگی میبخشد و آن عالم یا فیلسوف است ، یکی دیگر به فن و هنر یا صنعت خود ارزش و
ابدیت و جاودانگی میبخشد و آن فنان و صنعتگر یا هنرمند است ، و دیگری به حکمتهای عملی و راهنمائی های خود . اما شهید به خون خود ، و در حقیقت به تمام وجود و هستی خود ارزش و ابدیت و جاودانگی می بخشد . خون شهید برای همیشه در رگهای اجتماع میجهد . در حقیقت هر گروه دیگر به قسمتی از مایملک خود جاودانگی میبخشد و شهید به تمام مایملک خود . لهذا پیغمبر فرمود : « فوق کل ذی بر بر حتی یقتل فی سبیل الله واذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بر» . یعنی بالا دست هر نیکوکاری ، نیکوکاری دیگری است ، تا آنگاه که در راه خدا شهید شود ، همین که در راه خدا شهید شد ، دیگر بالا دست ندارد .
دانلود کتاب قیام و انقلاب حضرت مهدی (عج)
منبع : کتاب قیام و انقلاب حضرت مهدی شهید مطهری
«حاج احمد» نام لشگرش را محمدرسولالله گذاشت تا هر وقت یادی از آن کردی صلوات یادت نرود!
حالا خودش که جاویدالاثر شد بماند لشگرش هم جاویدالاثرشد.
(14تیرماه سالروز اسارت حاج احمد متوسلیان)
صلوات