درباره انجمن حجتیه / بخش دوم

 

می‌خواهم درباره یکی دیگر از باورهای غلطی که درباره انجمن حجتیه فراگیر است و فکر میکند این جریان مرده است و خیلی فعالیت ندارد، بپرسم؛ اما فکر می‌کنم قبل از آن بد نباشد ابتدا کمی درباره سابقه فعالیت این انجمن در قبل از انقلاب بفرمایید.

بله، برای توضیح وضعیت انجمن حجتیه در دوران پس از انقلاب باید اشاره‌ای به وضعیت آن در قبل از انقلاب کنم. بر اساس همان تفکر عدم تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت ـ‌البته باید روی کلمه عصر غیبت اندکی توقف کنم، چون اینها حکومت امیرالمؤمنین(ع) و ائمه(ع) را قبول دارند، منتهی معتقدند رهبر یک حکومت اسلامی باید معصوم باشدـ می‌گویند چون رهبر معصوم نداریم، توانایی تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت را نداریم. بر اساس همین تفکر با نهضت حضرت امام همراهی نمی‌کردند، بلکه برخی از آنها فعالیت‌های ضد نهضت امام و ضد انقلاب اسلامی هم داشتند. آنچه را که عرض می‌کنم عین عبارت مقام معظم رهبری است.

مقام معظم رهبری در سال 64 و موقعی که رئیس‌جمهور بودند، در جلسات معمولی که در دانشگاه تهران برای پرسش و پاسخ‌های دانشجویی داشتند، در آنجا یک نفر از ایشان پرسید: «نظر شما راجع به انجمن حجتیه چیست؟» آقا به تفصیل و صراحت به این سئوال پاسخ دادند و فرمودند: «انجمن حجتیه قبل از انقلاب با انقلاب نبود بعضی از افرادشان کار فعّال ضدّانقلابی هم می کردند، بعضی فقط با انقلاب نبودند ضد انقلابی هم نبودند، بعد انقلاب شد بسیاری از کسانی که با انقلاب نبودند بعد از آنکه عظمت و شکوه انقلاب را دیدند پیوستند به انقلاب».

این مختصری است از گذشته انجمن حجتیه و لذا نمی‌توانیم هر کسی را که صرفاً سابقه عضویت در انجمن داشته باشد، زیر سئوال ببریم. باید ببینیم آیا بر آن خط باقی مانده است یا نه.

این پیوستن به انقلاب که در کلام رهبری هم وجود دارد را کمی توضیح دهید؟

انقلاب که پیروز شد، سران انجمن حجتیه یک تغییر موضع 180 درجه‌ای دادند، یعنی مرحوم آقای حلبی (مؤسس و رهبر انجمن) که در طول نهضت امام حتی یک بیانیه ـ‌این را به جرئت و مستند عرض می‌کنم‌ـ در حمایت از نهضت حضرت امام نداده و حتی پای یک بیانیه را مثل سایر علما امضا نکرده و بلکه در سخنرانی‌هایش علیه نهضت امام صحبت و به امام توهین کرده بود، و همچنین اسنادی موجود است که برخی از اعضای انجمن برخی از نیروهای انقلابی را لو داده بودند، ایشان یک شبه شد همراه و یار انقلاب و جمهوری اسلامی و اولین بیانیه را در 1/1/58 صادر کرد، یعنی حتی در نزدیکی‌های پیروزی انقلاب هم از اینها چیزی نمی‌بینیم. اولین بیانیه را در سال 58 صادر می‌کنند که بروید و در دوازده فروردین به جمهوری اسلامی رأی بدهید.

 

طوری وانمود می‌کردند که انگار از ابتدا امام را قبول داشتند!

جالب اینجاست که از همان بیانیه اول تا بیانیه‌های بعدی می‌بینیم طوری وانمود می‌شود که انگار اینها از قبل، نهضت امام و تفکرات ایشان را قبول داشتند. حتی نکته بسیار عجیبی که وجود دارد دستخط آقای حلبی است که در روزنامه‌های آن زمان هم چاپ شد و می‌گوید: «کمترین اختلافی و کوچکترین مخالفتی نداشته و نداریم»! خیلی عجیب است! انسان نمی‌داند این را به پای نفاق بگذارد یا چیز دیگری؟ اینها خودشان به پای تقیه می‌گذارند. شاید کسی بگوید آقا! شاید واقعاً منقلب شده‌ و مثل خیلی‌های دیگر به انقلاب پیوسته‌اند، اما شواهد و قرائنی داریم که حداقل سران انجمن مثل آقای حلبی، آقای مهندس عصار، آقای مهندس سجادی و... افرادی هستند که نظرشان تغییر نکرد و صرفاً ظاهرشان را همراه با انقلاب نشان دادند.

 

الان نقداً از این شواهد و قرائن چیزی در ذهن دارید؟

بله، مثلاً یک نمونه از این شواهد و قرائن را خدمتتان عرض کنم. جناب آقای رسول جعفریان در مورد انجمن حجتیه مواضعی دارند و از مواضعشان هم آشکار است که آن دید عمومی‌ای که ما نسبت به انجمن حجتیه داریم ایشان ندارند، بلکه از انجمن دفاع می‌کنند. در کتاب «سازمان‌ها و جریان‌های مذهبی سیاسی» ایشان در فصلی که به انجمن حجتیه اختصاص داده بودند، مشاهده می‌کنیم به بسیاری از نکات مهمی که در مورد انجمن وجود دارد، نپرداخته‌اند. بعضی از مطالب را هم مطرح و قضاوت را به مخاطب واگذار کرده‌ و به عنوان یک مورخ تحلیل نکرده‌اند که آیا این مطلب یا خاطره می‌تواند صحیح باشد یا غلط. مواردش زیاد است و من برای جلوگیری از اطاله کلام به آنها نمی‌پردازم.

 

مرحوم حلبی در مجالی خصوصی از امام بد می‌گفت

اما جناب آقای رسول جعفریان که بیان خاصی از واقعیت را نسبت به انجمن حجتیه دارند در همان کتاب در یک پاورقی می‌نویسند: «روشن است که بعدها آقای حلبی نسبت به امام بدبین شده و در مجالس خصوصی از ایشان بد می گفت. این مطلب مورد تأیید بسیاری ازنزدیکان ایشان نیز قرار دارد.» همه می‌دانیم آقای جعفریان با تحقیق حرف می‌زند و وقتی خود ایشان که در بسیاری جاها از انجمن حجتیه دفاع می‌کنند، چنین مطلبی را مطرح می‌سازند، خود این می‌تواند دلیلی باشد بر این که موضع‌گیری انجمن حجتیه بعد از پیروزی انقلاب صرفاً یک تغییر موضع ظاهری بوده است و شواهد و قرائن دیگری هم برای این موضوع وجود دارد.

 

ادامه دارد ...

 

مطالب مرتبط :

درباره انجمن حجتیه / بخش اول